Najczęstsze schorzenia ginekologiczne u psów

Schorzenia ginekologiczne mogą występować również u naszych zwierząt domowych, chociaż przebieg i specyfika tych chorób może być różna w zależności od wieku, rasy czy ogólnego stanu zdrowia psa. Do przychodni ginekologii i położnictwa zwierzęcego zgłaszają się właściciele zwierząt wykazujących różne objawy chorób układu rozrodczego, o których chcielibyśmy wspomnieć w tym artykule.

Zwierzęce problemy z układem rozrodczym

• Jednym ze schorzeń u suczek w czasie cieczki jest rozrost i wypadnięcie pochwy. Do takich problemów może dochodzić w wyniku nadmiernego obrzęku ściany i błony śluzowej pochwy, co prowadzi do wysunięcia wewnętrznej części sromu na zewnątrz. Do objawów zaliczamy swędzenie i bolesność tych okolic. Właściciele najczęściej zauważają problem, gdy pies nadmiernie liże zmianę, a nawet ociera i napina bolące miejsce. Leczenie ma na celu podtrzymanie sromu oraz zabezpieczenie uszkodzonej błony śluzowej i nabrzmiałej tkanki przed urazami i zakażeniami.
• Stosunkowo częstą dolegliwością jest zapalenie pochwy. Może występować praktycznie u każdej rasy psów, zarówno sterylizowanych, jak i niesterylizowanych. Do objawów zaliczamy śluzowy lub śluzowo-ropny (niekiedy nawet krwisty) wypływ z pochwy, a także obrzęk sromu. Pies wówczas intensywnie wylizuje srom i ociera się tą częścią ciała o różne przedmioty. W przypadku suk przed pierwszą rują mówimy wówczas o tzw. młodzieńczym zapaleniu pochwy. Niekiedy dolegliwość może ustąpić samoistnie, jednak jeśli objawy są intensywne i nie ustępują, niezbędna jest interwencja weterynarza.
• Jednym z najbardziej niebezpiecznych schorzeń ginekologicznych u suczek jest zapalenie macicy, czyli tzw. ropomacicze. Najczęściej dochodzi do choroby po cieczce lub po podaniu leków hormonalnych blokujących ruję. Pod wpływem rozwoju zakażenia bakterie mogą wnikać do krwiobiegu, co skutkuje nawet zatruciem organizmu metabolitami produkowanymi przez bakterie (posocznica i endotoksemia). Objawy mogą być różne, a do najbardziej powszechnych zaliczamy m.in. wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, intensywne wylizywanie sromu, wypływająca wydzielina śluzowa, ropna lub nawet krwista. Często pojawia się również apatia, brak apetytu, gorączka, bolesność brzucha. Szybka interwencja weterynarza jest bardzo ważna, ponieważ ta choroba przebiega bardzo szybko i – niestety – może skończyć się śmiercią psa. Konieczne jest więc natychmiastowe wdrożenie odpowiedniego leczenia.